Deukalion en Pyrrha

Er wordt gezegd, dat Prometheus de as van de Titanen en Zagreus nam en hiermee de eerste mens schiep. Deze Mythe verklaart dat de mensen goede en slechte gewoontes heeft: de slechte gewoontes komen van de Titanen en de goede gewoontes komen van Zagreus.

Het menselijk ras van Prometheus was echter niet het eerste menselijke ras dat bestond. De eerste mensen werden gevormd door de goden van de gouden generatie. Zij hebben in dezelfde tijd geleefd als Kronus. Zij kenden geen pijn, zorgen of armoede. Zij leefden in harmonie met de natuur tot ze op een dag in slaap vielen en kleine goden werden.

Hierna vormden de goden de zilveren generatie. Dat was totaal anders dan de eerte generatie. Niet alleen de figuren waren anders, maar ook hun gedrag. Ze werden 100 jaar en zodra ze volwassen waren verlieten ze hun huis en stierven ze snel daarna. Dom en ongebreideld verlangen was hun ondergang.

Zeus, die het heerdersschap op zich nam, creëerde de derde menselijke generatie uit erts. Deze keer waren de nakomlingen echt wreed en dachten alleen maar aan oorlog en geweld. Uiteindelijk, vermoordden ze elkaar vrij snel en overleegden ze het niet lang.

Daarom vormden Zeus een vierde generatie. Deze generatie was nobel en eerlijk en het werd de helden generatie genoemd. Zij waren de helden van de prehistorie die later als half-goden werden gezien, zoals Heracles en Achilles. Maar zij overleefde het ook niet lang: zij stierven of in de strijd voor de zeven deuren van Thebe, in de slag om Troje of tijdens andere avonturen. De laatste menselijke generatie werden de ijzeren generatie genoemd. Zij waren mensen die hard werkten, maar zij hadden ook veel problemen en kregen uiteindelijk alleen maar ziektes die eindigde in de dood.

Terwijl Zeus dit aanhoorde, ging hij in een menselijk lichaam naar de aarde. Toen zag hij dat mensen nog slechter leefden en gedroegen dan hij dacht, en besloot er een eind aan te maken. Met help van zijn broer ‘Poseidon‘, begon Zeus een ongelooflijke regen. Poseidon vernietigde toen alle dijken met zijn drietand en liet de rivieren zijn gang gaan. De mensen probeerden voor deze ramp te ontsnappen, maar slechts twee mensen hebben het overleefd op een kleine boot; Deukalion, de zoon van prometheus en Pyrrha. Zij dreven samen alleen in een kleine boot op een vloed die de aarde begroef. Hier zien we opnieuw de verschillende overeenkomsten tussen veel sprookjes en religieuze mythen. De mythe van Deukalion en Pyrra is de Griekse versie van de ark van Noach

Toen Zeus deze twee onschuldige wezen zag drijven op zee, toonde hij begrip en stopte hij de stroming. Op dat moment, zagen ze zichzelf als hulpeloos en niet in staat om verder te gaan, zo alleen als ze waren in de wereld. Dus vroegen ze de godin ‘Themis‘ voor advies.

Themis raadde hen aan hun hoofd te bedekken en de botten van hun moeder achter zich te gooien… een advies toch, maar ze begrepen helemaal niet wat ze daarmee wilde zeggen. Na een tijdje begrepen ze de betekenis achter het advies en volgden ze het advies op. Zij tilden wat stenen op (de botten van hun moeder ‘aarde’) en gooiden die over hun schouders. Toen gebeurde er iets ongelooflijks, de stenen verloren hun hardheid en veranderden in mensen. Uit de stenen die Deukalion achter hem gooide, verschenen mannen en vrouwen uit Pyrrha’s stenen.