Met verschillende regionale kenmerken is hij bekend onder verschillende namen. Verwant aan de klassieke cycloop, helpt hij op sommige plaatsen het vee te verzorgen, terwijl hij op andere plaatsen een symbool is van woede en eeuwige haat. Hij is de mannelijke mythe, woest, humeurig, gigantisch, altijd van plan om hutten te vernielen en bomen en bruggen af te breken. Maar we mogen niet vergeten dat er ook goede, vriendelijke Ojancanos zijn, die mensen waarschuwen en verdedigen tegen de slechteriken.

Hij is een van de bekendste personages, vooral op plaatsen waar vaak rotsverschuivingen voorkomen, zoals die toen aan de Ojancanos werden toegeschreven.

Alle versies wijzen erop dat zijn gezicht helemaal rond is, geel, met een harde en lange rode baard, dezelfde kleur als zijn haar. Zijn ene oog, in het midden van zijn voorhoofd, glanst als een kaars en is omgeven door bleke rimpels. Hij is zeer luidruchtig, met een stem als de donder. De peettantes beschermen de kinderen tegen dit wezen door hun vingers te zalven met een mengsel van wijwater en laurier, waaraan ze bloem toevoegen als het jongens zijn, maar niet als het meisjes zijn.

Het waren vijanden van de anjana‘s. Deze achtervolgden hen als ze hen op hun weg tegenkwamen, maar deze transformeerden of werden onzichtbaar en wisten hen altijd te bespotten.

Ze kunnen worden gedood door een witte haar uit zijn rode baard te plukken, of door hem met een steen in een gat in het midden van zijn voorhoofd te slaan. Hij sterft ook als hij paddestoelen of wilde aardbeien eet, of als hij op het hoofd wordt geraakt door een vliegende pad of een uil. Als hij oud wordt, zijn het de jonge ojancanos die hem doden en begraven.

Net als de anjana heeft hij de gave van metamorfose en kan hij verschillende gedaanten aannemen om kwaad te doen, waarbij zijn voorkeur uitgaat naar die van een oude bedelaar of een boom. Woedend door de sterke stormwind, die zijn baarden verstrikt in bramen, bomen en struiken, wordt hij kwaad en gooit en verbrijzelt grote stenen en bomen. Zij zijn het die op zulke momenten de kloven en kliffen hebben gemaakt en de bergen hebben afgebroken.