Voordat we met het verhaal van de Danaïden beginnen, is het handig om iets meer te weten over Inachos, de zoon van Okeaniden en Thetis. Ondanks dat hij een goed gehumeurde god uit de rivier was, waren de goden echter gemeen tegen hem.

Inachos had twee zonen en een dochter. De naam van zijn dochter was Io, en Zeus begeerde haar. De vrouw van Zeus ‘Hera‘ vond dit natuurlijk helemaal niet leuk, dus veranderde ze Io in een koe en liet een paardenvlieg op haar jagen, over de hele wereld. Enige tijd later lieten Hera en Poseidon Inachos kiezen wie van hen de rechtmatige eigenaar was van het land Argos. Dit was zeker een ongunstige manier van het lot, want hij kon geen van hen kiezen zonder dat de ander boos op hem werd. Uiteindelijk koos hij zelf voor Hera, waarop Poseidon boos werd en zijn rivier drooglegde. Daardoor verloor Inachos niet alleen Io, maar ook het water. In zijn wanhoop kon Eris, de godin van de tweedracht, hem er gemakkelijk toe brengen een vloek uit te spreken over alle goden en over zijn eigen volgende vijfde generatie. Dit klinkt natuurlijk helemaal niet goed… maar zo komen we bij de volgende gebeurtenissen.

Io slaagde er uiteindelijk in te ontsnappen aan de paardenvlieg en Zeus transformeerde haar terug in haar oorspronkelijke vorm. Ze vestigde zich in Egypte, waar ze Epaphos, Isis en Apis baarde. Apis trouwde met de nimf ‘Memhis‘, dochter van de Nil. Hun zoon was Libye, die naam gaf aan dit gebied van Afrika. Dit was de derde generatie, en Inachos kwam steeds dichterbij. Libye had twee zonen van Poseidon: Belos en Agenor, stamvaders van een groot deel van de mythologische wereld. Agenor is bijvoorbeeld de vader van Europa, zuster van Kadmos en moeder van Minos. Maar op hem komen we later terug.

Belos daarentegen had ook twee zonen, Danaos en Egyptos, die elkaar vanaf hun geboorte haatten. Telkens als zij elkaar tegenkwamen vochten zij en sloegen elkaar, totdat iemand hen uit elkaar haalden. Toen Belos merkte dat hij niet veel tijd meer had, liet hij het Arabische deel van zijn land na aan Egyptos en het Libische deel aan Danaos. De eerste kreeg 50 zonen, de tweede 50 dochters. Op een dag verscheen Egyptos in het huis van Danaos en stelde hem een grootscheeps huwelijk voor hun kinderen voor. Danaos was erg verbaasd, en vroeg Athena om raad.

Athena zei hem dat hij diezelfde nacht al zijn dochters wakker moest maken en meteen hun huis moest verlaten als hij wilde ontsnappen aan het enorme onheil dat hem zou overkomen. Hun bestemming moest zijn waar de haat vandaan kwam. Dus deed hij dat. Hij ontsnapte zo snel als hij kon naar Argos, daar waar de vloek was uitgesproken. Ze kwamen allemaal samen in de rivier Inachos en vestigden zich ernaast. In zijn tijd noemde Homerus de Grieken uit Troje Danaer, dus ze moeten op een of andere manier van Danaos en zijn dochters afstammen.

Eerst waren ze bang dat Egyptos zou opduiken, daarom waren ze altijd heel voorzichtig en hadden dan ook altijd nachtbewaking. Met de tijd verdween de angst langzaam en werd het grote gevaar vergeten. Alleen Hypermnestra, de oudste dochter, bleef standvastig en bleef ‘s nachts waken. Zo ontmoette ze een jongeman die op een dag opdook en haar sindsdien elke nacht bezocht. Zoals je je kunt voorstellen, werden ze verliefd.

Helaas was het al te laat toen ze ontdekte dat de jongen Lynkeus was, een van de 50 zonen van Egyptos, die het spoor van Danaos had gevolgd en hem uiteindelijk had gevonden. Hij kwam met een enorm leger en deed opnieuw, ditmaal meer als voorwaarde, hetzelfde voorstel. Zo trouwden de 50 dochters van Danaos met de 50 zonen van Egyptos.

Danaos had zijn dochters echter een serieuze instructie gegeven: ze hadden geen andere keuze dan hun echtgenoten meteen de eerste nacht te doden. 49 dochters doodden hun echtgenoten. Alleen Hypermnestra, die echt van Lynkeus hield van vroeger, kon het niet. In plaats daarvan vluchtten ze ver weg en leefden gelukkig ver weg van hun familie.

Maar vergeet niet dat Inachos een vloek heeft uitgesproken over zijn vijfde generatie… dus zo kan het verhaal niet eindigen. Vanaf hier zijn er twee verschillende versies van het einde. De eerste zegt dat de 49 zusters hen zochten en uiteindelijk vonden -en vermoordden. De tweede versie zegt dat het Lynkeus was die terugkwam en wraak nam voor de moord op zijn broers.