Orpheus wordt beschouwd als de mooiste, belangrijkste en bekendste zanger uit de Griekse oudheid. Men zegt dat hij de zoon was van Apollo en de beschermvrouwe van de epische poëzie Calliope. Hij speelde en zong zo mooi. Als hij hiermee begon draaiden de struiken, de bomen en ook de bergen zich in zijn richting. Zijn instrument was een lira die hij cadeau had gekregen van Apollo, die het zelf cadeau kreeg had van zijn halfbroer ‘Hermes’.

Orpheus was ook een van de Argonauten die in het schip ‘Argo’ rond de wereld voeren, en dankzij zijn magische gezang kon hij bij verschillende situaties enkele van zijn vrienden redden. Toen hij terugkeerde van zijn reis en avonturen, ontmoette hij Eurydice en werd onmiddellijk verliefd op haar. Ze waren een heel gelukkig stel. Maar op een dag, toen Orpheus in de stad was, ging Eurydice wandelen in de velden en kreeg een dodelijke beet van een slang.

Toen Orpheus terugkwam en haar vond, raakte hij in een onvoorstelbare depressie. Hij at niet, hij sliep niet, en hij zong alleen de mooiste en droevigste liederen. Op een dag vertrok hij naar het einde van de wereld en kwam aan in het zuiden van de Peloponnesus, waar de deur naar de Onderwereld staat. Aangezien hij daar nu toch was, besloot hij naar binnen te gaan. Hij zong en speelde zo mooi dat ze allemaal aan zijn voeten lagen: Charon, de veerman die met zijn boot de zielen over de Stynx (de rivier van de onderwereld) bracht en die niemand die leeft naar de overkant mag varen, kon zijn verzoek niet weerstaan. Ook de gevaarlijke hellehond ‘Cerberus’, wiens taak het was om een tweede bewaker van de Onderwereld te zijn, kon zijn goddelijke tonen niet weerstaan en liet hem binnen.

Zo ging hij naar de Onderwereld en vond daar Hades en Persephone, het koningspaar. Ook zij waren zo betoverd door zijn gezang zo mooi als ze nog nooit in hun land hadden gehoord, dat ze besloten dat Orpheus het verdiende om zijn geliefde Eurydice mee te nemen. De enige voorwaarde dat hij zich niet mocht omdraaien om naar hem om te kijken tot hij buiten was.

Dus Orpheus ging voorop en Eurydice volgde hem. Maar toen ze het licht zagen draaide Orpheus zich zonder enige reden om en Eurydice verdween en verdwaalde voorgoed in de Onderwereld. Sindsdien liep Orpheus door de wereld om vrouwen te vermijden, bang om opnieuw verliefd te worden en zijn geliefde te verliezen. Hij financieerde toen een orde van mannen met wie hij samenkwam om verhalen te vertellen en te zingen. Men sprak over grote feesten en veel vrouwen begeerden hem zeker vanwege zijn schoonheid.

Blijkbaar werd de situatie uiteindelijk te moeilijk voor de vrouwen. Op een dag kwamen ze ‘s avonds samen en vielen de mannen aan om uiteindelijk Orpheus in stukken te snijden. Daarna gooiden ze het hoofd in de rivier, die lange tijd bleef zingen totdat Apollo hem tot bedaren bracht. Het hoofd kwam terecht op het eiland Lesbos, waar ze ter ere van hem een tempel bouwden. Zeus nam zijn lira en maakte hem onsterfelijk door er een sterrenbeeld van te maken.