Toen Menelaos, de broer van Agamemnon en de oom van Orest, naar Troje vertrok, zei hij tegen Orest dat hij in de toekomst met zijn dochter ‘Hermione’ mocht trouwen. Maar later vergat hij zijn belofte en deed hij hetzelfde voorstel aan Neoptolemus (Pyrrhos), de dappere zoon van Achilles. Bij zijn terugkeer hield hij zich aan de tweede belofte en stuurde zijn dochter naar Pythia om met Neoptolemos te trouwen.

Deze had echter al een kind bij de weduwe Andromache, die door Achilles als krijgsgevangene naar de burcht was gestuurd en daar Neoptolemos’ hart veroverde. De naam van hun zoon was Molossos.

Natuurlijk haatte Hermione Andromache en haar zoon, en wachtte precies het juiste moment af om haar uit de weg te ruimen. Toen belde ze haar vader ‘Menelaos’ en vertelde hem dat haar man haar bedroog. Op een dag, toen Neoptolemos op weg was naar Delphi, verschenen vader en dochter en wilden hem doden, maar zijn grootvader Peleus arriveerde net op tijd om hem te redden.

Toen Menelaos naar Sparta terugkeerde, vond hij zijn dochter bang voor de wraak van haar man. Toen arriveerde Orest, die van het verhaal had gehoord en zijn hulp wilde aanbieden omdat hij nog steeds verliefd was op Hermione. Voordat hij hen bezocht, was hij echter al langs Delphi gekomen voordat Neoptolemus het zou doen en had het gerucht verspreid dat hij de grafkamer wilde beroven. Toen hij bij de tempel aankwam, trof hij een woedende menigte aan die klaar stond om hem te doden. Dat deden ze dan ook, en het nieuwe paar kon uit hun schuilplaats terugkeren naar Mycene.

Peleus begraafde zijn kleinzoon en liet de nimf Thetis, bij wie hij Achilles verwekte, hem ergens diep in de zee meenemen waar hij het geluk kon vinden om zonder ouderdom te leven. Na de dood van haar minnaar trouwde Andromache met Helenos, de zoon van Priamos, en ging met hem naar Epiros, dat nog deel uitmaakte van de bezittingen van Neoptolemus. Daar zou op een dag Molossos regeren, de enige zoon van de Aiakiden-generatie…