De Reuzen

De tradities zijn talrijk en zeer uiteenlopend. De mythen over de reuzen kennen een lange literaire traditie; reeds de Romeinse bronnen getuigen van een machtige reus in het gebied van Gibraltar, die met zijn kracht de schipbreuk van de boten veroorzaakte, waardoor de arme zeelieden stierven.

Later gaan de mythen over de reuzen verder en zij kunnen worden verdeeld in twee goed onderscheiden groepen. De eerste groep houdt bijzondere overeenkomsten met de Griekse mythe van de cycloop Polifermo. Zij worden meestal voorgesteld met slechts één oog, meerdere armen, ronde voeten… En de tweede groep zou een superieur ras van supermensen met majestueuze vaardigheden omvatten.

The Colossus, Francisco de Goya. 1808. https://commons.wikimedia.org/wiki/File:El_coloso.jpg

Over deze laatste wordt in Galicië (Noord-Spanje) verteld over oude mensen vóór de mens die ‘mouros‘ worden genoemd, en zij waren reuzenbouwers. Volgens de legende rusten zij overdag en blijven zij ‘s nachts wakker. Ze zouden zeer rijk en technologisch geavanceerd zijn. Hun wereld was overwegend ondergronds, hoewel ze aan de oppervlakte verschijnen. De door hen bewoonde wereld is parallel aan die van de mensen, en de plaatsen waar zij werden waargenomen waren niet natuurlijk, maar plaatsen waar de resten van een of andere constructie lagen. Elke activiteit die zij verrichten is welvarend, want al hun gereedschap en producten zijn van goud. Zij kunnen de verborgen schatten van moeder aarde vinden en bewaken deze gewoonlijk in hun oude bouwwerken, dolmens en megalieten. Zij stellen zich meestal voor als vreedzame mensen. Hun gedrag is meestal eerlijk en ze hechten heilig belang aan het gegeven woord. Ze beschouwen de pacten meestal als iets heiligs, maar als ze verraden worden, komt hun woede naar buiten.

Hun lijst van krachten is zeer groot. Allereerst beheersen zij volledig de vier elementen (aarde, lucht, water en vuur). Ze kunnen het element aarde naar willekeur vormen zonder enige moeite, ze konden tonnen steen dragen alsof het een paar gram tarwe was. Ze konden ook onzichtbaar worden als ze wilden vluchten voor de aanwezigheid van mensen. Hun kracht was zo sterk dat ze hun fysieke vorm op elk moment konden veranderen. Dit was de reden waarom menselijk contact met hen zo zeldzaam was.

De mythe van de mouros bestaat in bijna alle mythologieën en religies. De mythe begint met het geloof in een vroeger tijdperk van de aarde, een gouden tijdperk, een oud paradijs. In dit vorige tijdperk waren er enkele rassen van zeer geavanceerde cultuur, zij waren gecultiveerde wezens, hoeders van voorouderlijke wijsheid en hadden een nobel en eigenzinnig hart. De meeste moderne onderzoekers denken dat deze mythische mannen oude Neanderthalers waren. Opgemerkt zij dat een deel van de beschrijving van de reus verschilt van die van de Neanderthaler. Neanderthalers waren robuuster dan wij, maar aanzienlijk korter. De immense omvang die aan de oude kolonisten wordt toegeschreven, is ingegeven door het geloof dat de monumentale megalithische werken uit het verleden alleen gebouwd konden zijn door mensen met bovenmenselijke kracht en kolossale afmetingen.