Μετά τον θάνατος του Αλεξάνδρου δεν υπήρξε πραγματικά ένας διάδοχος. Επίσημα, ο ανάπηρος θετός αδελφός του Αρχιδαίος θα έπαιρνε τη δύναμη ως Φίλιππο ΙΙΙ, και ο ακόμα αγέννητος γιος Ροξάν θα τον ακολουθούσε ως Αλέξανδρο IV. Αλλά η πραγματικότητα ήταν διαφορετική και η αυτοκρατορία πήρε κοινή μεταξύ των κύριων ισχυρών αριθμών: Ο Χ. Πέρδικας και Αντίπατρος (ο στρατηγικός από την Αθήνα), Κρατερός και μερικοί σατράπες συμπαθούν Αντίγονος (που πήραν το δήμαρχο Φρυγία, Λυκία και Παμφυλία), Πτολεμαίος (που πήραν την Αίγυπτο) και Λυσίμαχος (που κυβέρνησαν πέρα από Τραχια).

Αυτό άρχισε του μια σειρά μικρών πάλων και εδαφικών αλλαγών. Μερικά κράτη αποσυντέθηκαν και διαμορφωμένος πάλι με νέο μια εδαφική δομή, έγιναν ανεξάρτητα και μετά από διαλυμένος λόγω εσωτερικά να υποστηρίξουν. Αυτή η κατάσταση τελείωσε στην αρχή 281 π.χ. με εξάλειψη των στρατηγών. Το Αντίπατρος και Κρατερός νίκησαν Θεσσαλία και κατέστρεψαν μια για πάντα τη ναυτική δύναμη της Αθήνας, η οποία πήρε κατειλημμένη από τα μακεδονικά στρατεύματα. Στην Ασία, Πέρδικας που δοκιμάστηκε για να επεκτείνει τη δύναμή του, μέχρι αυτήν σε 320 π.χ. πήρε σκοτωμένος από μια εκστρατεία στην Αίγυπτο.

Το ίδιο έτος έπεσε επίσης Κρατερός στην πάλη ενάντια σε Ευμενώς στη δευτερεύουσα Ασία. Ο Αντίγονος πήρε τη δύναμη πάνω στην Ασία και πέθανε σε 301 π.χ. στην ηλικία 81 κατά τη διάρκεια της μάχης Ύψος σε Φρυγία. Ο Πτολεμαίος πέθανε σε 283 π.χ.. Το Σέλευκος έγινε ο κυβερνήτης Βαβυλωνία και διεύρυνε έντονα δικών του βασιλεύει σε σύντομο χρονικό διάστημα. Οι πάλες συνεχίστηκαν κατ’ αυτό τον τρόπο για πολύ, και πολλοί κυβερνήτες πέθαναν και πήραν γρήγορα αντικατεστημένοι από άλλο. Τέλος, οι αυτοκρατορίες πήραν κοινές μεταξύ Λυσίμαχος, που είχαν πάρει στο μεταξύ την υπεροχή στην Ευρώπη, και Σέλευκος, το οποίο κυβερνούσε πέρα από την Ασία και τη δευτερεύουσα Ασία.

Τότε ήταν ο χρόνος για τις πάλες μεταξύ Λυσίμαχος και Σέλευκος να αρχίσει, τα οποία τελείωσαν με το θάνατο Λυσίμαχος σε 281 π.χ. κατά τη διάρκεια της μάχης Κιριπαίδιον. Το Σέλευκος είδε έπειτα στενός την το όνειρό του να πάρει δια της βίας τη δύναμη πάνω στην Ευρώπη, αλλά πήρε σκοτωμένο κατά είσοδο των ευρωπαϊκών επικρατειών. Το αποτέλεσμα αυτών των προσπαθειών δύναμης ήταν τα τρία υπόλοιπος μεγάλες αυτοκρατορίες: η αυτοκρατορία από Πτολεμαίο, η αυτοκρατορία από Σέλευκος, και το προγονικό έδαφος της Μακεδονίας.

Ι το ν Ελλάδα, πολλές πόλεις συγκεντρώθηκε για να δημιουργήσει τις συμμαχίες που θα τις έθεταν σε μια πιο σχετική θέση. Οι πρώτοι ήταν η Αιτωλή συμμαχία, η οποία πήρε δια της βίας τη δύναμη πάνω σχεδόν σε όλη την κεντρική Ελλάδα μετά από να αποβάλει τους Κέλτες που είχαν προωθήσει μέχρι τους Δελφούς, η Αχαΐα συμμαχία, η οποία περιέβαλε το Πελοπόννησος, και τη Μελίσσια συμμαχία, τη σε ολόκληρη περιοχή του Ήπειρος. Σε 276 π.χ., μια αντί-μακεδονική συμμαχία μεταξύ της Αθήνας και Σπάρτα ακολούθησαν τον Χρεμωνίδο πόλεμο αλλά τελείωσαν με την ήττα της Αθήνας, που δίνει στη Μακεδονία το συνολικό έλεγχο σε 262 π.χ. Μετά από, η Πέργαμος απόλαυσε μια σύντομη άνοδο μεταξύ 228 και 223 π.χ., όταν Άτταλος που εξουσίασα πέρα από ένα μεγάλο μέρος της δευτερεύουσας Ασίας.

Ο Κλεομένες κατόρθωσε να καταστήσει Σπάρτα γεννημένο πάλι μέσω των μεταρρυθμίσεών του, αλλά παρμένος κτυπημένος σε 222 π.χ. από μια μακεδονική Αχαιοί συμμαχία και την πόλη πήγε κάτω από πάλι. Σε 224 π.χ., μια ελληνική συμμαχία μολυβδούχος από τη Μακεδονία δημιουργήθηκε με την ένωση της Αχαΐας, Θεσσαλία, Ήπειρος, Ακαρνανία, Βοιωτία, Φόκο, Λοκρέ και Ευβοεα. Αυτή η συμμαχία καθοδήγησε τον πόλεμο συμμάχων ενάντια σε Σπάρτα και Αιτωλία σε 220 π.χ., τα οποία τελείωσαν με την ειρήνη Ναύπακτος, η τελευταία ειρήνη που υπογράφηκε πριν από τη ρωμαϊκή άφιξη στην Ελλάδα.

Ι το γεγονός ν, ο Ρωμαίος καθιερώθηκε στα μακεδονικά εδάφη κατά τη διάρκεια του ι και το ΙΙ πόλεμο τις Ιλλυρίας σε 229 και 219 π.χ. Το Φίλιππο διαμόρφωσε έπειτα μια συμμαχία με Καρθαγένη, στη Σικελία, και τη Ρώμη με Αιτωλία. Αυτό μολυβδούχο στον πρώτο μακεδονικό πόλεμο σε 215-205 π.χ., το οποίο τελείωσε με μια συμφωνία ειρήνης. Στον επόμενο πόλεμο, οι Ρωμαίοι νίκησαν την Καρθαγένη και η Σικελία έγινε μια ρωμαϊκή επαρχία.