O Ευρυσθεύς ζήλευε τον Ηρακλή και αποφάσισε να τον εμπιστευτεί μερικοί επικίνδυνοι στόχοι. Ο Ηρακλή πήγε τρελός, γιατί δεν χρησιμοποιήθηκε για να εξυπηρετήσει στα θανάσιμων, και σκότωσε τα παιδιά του σε μια κρίση. Σαν μεταμέλεια για αυτό άρχισε να εργάζεται με τους στόχους του. Ολόκληρη η ιστορία παρουσιάζει σαφώς σπασμένη προσωπικότητα του Ηρακλή, το οποίο ακόμα κι αν εκπλήρωσε πολλές καλές πράξεις, είχε έναν αλαζονικό και οξύθυμο χαρακτήρα.

.
1ος Η πάλη με το λιοντάρι

Η πρώτη εργασία του ήταν να φέρει τη γούνα των λιονταριών από το Νεμέα που έζησε στα δάση του Πελοπόννησος. Εκεί πήγε, βρήκε το λιοντάρι, τον σκότωσε και έφερε τη γούνα στην Μυκήνες.

2ος

Στη δεύτερη εργασία έπρεπε να σκοτώσει τη Ύδρα, ένα τεράστιο τέρας που έζησε στα έλη της Λερνα. Το κτήνος κρύφτηκε σε μια σπηλιά, και ο Ηρακλή πυροβόλησε το καίγοντας εσωτερικό βελών και έως βγήκε η Ύδρα για να πάρει κάποιο αέρα. Ύδρα είχε πολλά κεφάλια, και με το καθένα που ξέκοψε υπήρξαν βγαίνοντας δύο περισσότερα κεφάλια. Κατόπιν πήρε μια καλή ιδέα και κόλλησε τα καίγοντας βέλη στις πληγές του και έτσι την νίκησε. Πριν φεύγει, έβρεξε τα βέλη του με το δηλητηριώδες αίμα του κτήνους σκεπτόμενος ότι θα μπορούσαν να έρθουν σε πρακτικό στο μέλλον.

3ος Ο οπίσθιος

Η τρίτη εργασία ήταν να αποκτηθεί τα χρυσά ελαφόκερες ενός οπίσθιου ότι βιώνεται στο λόφο Αρκαδία και είχε το μέταλλο η οπλή στα πόδια της. Εντούτοις, έπρεπε να τους πάρει χωρίς δολοφονία του ζώου, έτσι κατέληξε την γύρω από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια ενός ολόκληρου έτους χωρίς επιτυχία. Τέλος, αποφάσισε να πυροβολήσει για να τον πληγώσει, και έπειτα τον έπιασε και τον έφερε στη Μυκήνες στους ώμους του.

4ος και 5οςΤα πουλιά και ο κάπρος

Η τέταρτη εργασία ήταν να χαραχτεί τα τεράστια πουλιά του θηράματος που έζησαν στη λίμνη Στυμφαλία στην Αρκαδία ελεύθερο οι άνθρωποι από εκεί του βασανιστηρίου τους. Τα πουλιά επιτίθονταν σε τους και τα κάστρα τους και τους έκαναν ζουν στο φόβο και τη φρίκη. Το Ηρακλή πήρε τα βέλη του και τα πυροβόλησε ένας-ένας έως ότου ήταν όλοι οι νεκροί ή είχαν δραπετεύσει. Αλλά υπήρξε ακόμα ένας τεράστιος κάπρος στην περιοχή, στο βουνό Ερύμανθος, το οποίο σκότωνε τους αγρότες στα εδάφη τους και κατέστρεφε τις συγκομιδές τους. Ο ήρωας βρήκε το ζώο και το κυνήγησε έως ότου κατέρρευσε στο πάτωμα που εξαντλήθηκε, και το πήρε έπειτα ζωντανό πίσω σε Μυκήνες.