Οι Θεοί του Ολύμπου είναι οι διασημότεροι δώδεκα Θεοί της ελληνικής μυθολογίας. Ένας από αυτούς είναι ο Κρόνος, ο οποίος ευνουχίστηκε από το γιο του, Ζευς.Μετά από αυτό πάλεψε με τους τιτάνες και τους γίγαντες και τους νίκησε, πήρε την εξουσία του μυθικού κόσμου και την κράτησε μέχρι το τέλος. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μοιράστηκε τη δύναμη με τους αδελφούς του, με τους οποίους έζησε στο υψηλότερο βουνό της Ελλάδας ,τον Όλυμπο στη Μακεδονία. Εκεί, οι Θεοί έτρωγαν την αμβροσία και έπιναν το νέκταρ, απολαύσεις που σώθηκαν ακριβώς γι αυτούς.

Εντούτοις, κατέβαιναν κάτω στους ανθρώπους αρκετά συχνά για να τους βοηθήσουν, να τους τιμωρήσουν, να επέμβουν στο πεπρωμένο τους, αλλά και να προ δημιουργήσουν μαζί τους.

Τα παιδιά ενός Θεού και ενός ανθρώπου ήταν ημίθεοι και είχαν εξαιρετικές δυνάμεις. Συχνά, ολοκλήρωναν τις ηρωικές πράξεις, και πολλοί από αυτούς είναι ακόμα και σήμερα γνωστοί όπως παραδείγματος χάριν ο Ηρακλής ή Περσεύς.

Οι Θεοί ήταν παντοδύναμοι, αν και η δύναμη του καθενός περιορίστηκε με τη δύναμη των άλλων Θεών (εκτός από τον Δία). Είχαν τις αδυναμίες, τα πάθη και τα συναισθήματα , ζήλευαν , δολοφονούσαν και αγαπούσαν. Αλλά προ πάντων, ήθελαν την αναγνώριση, και το σεβασμό από τους ανθρώπους.

Αν και υπάρχουν μερικές μικρές διαφορές , οι Θεοί εξετάζονται ως δώδεκα Θεοί του Ολύμπου. Εδώ θα πάρουμε ακριβώς μια από αυτές τις ερμηνείες.