Μια από τις σημαντικότερες κρίσιμες καμπές στην ιστορία της Αθήνας ήταν η λήψη της δύναμης από Κλεισθένους και η εισαγωγή νέων κανονισμών του. Σύμφωνα με αυτούς, το δικαίωμα των πολιτών να συμμετέχουν σε πολιτικά θέματα σταμάτησε διαίρεση σε Φυλές και Φρατρίες τώρα θα διαιρούταν μετά από τις καθαρές εδαφικές αρχές.

Αττικά αποκτάται διαιρεμένο σε τρεις περιοχές:

• η πόλη
• η ακτή
• και ο εσωτερικός

Η καθένι από αυτές τις τρεις περιοχές πήρε έπειτα διαιρεμένο σε 10 διοικητικές περιοχές (Δεμένα) περίπου του ίδιου αριθμού κατοίκων. Από αυτά τα 30 Δεμένα δημιούργησαν 10 νέο Φυλές αποτελούμενος από ένα τις επιδείξεις από την ακτή, ένα από τον εσωτερικό, και ένα από την πόλη. Η ιδέα πίσω από τη νέα δομή ήταν να δημιουργηθεί ένα μίγμα που πρέπει να δείξει στον απολογισμό τα ενδιαφέροντα του Δεμένα που συγχρόνως ενίσχυσε το συναίσθημα της κοινότητας. Πετύχετε εξαρτημένος από το βαθμό συμβιβασμού και συμφωνίας. Εκτός αυτού, κάθε έτος ένας νέος πρόεδρος θα εκλεγόταν για κάθε επιδείξεις (Δεμαρχίο).

Άλλα ο κύριο στοιχείο της νέας μεταρρύθμισης ήταν το νέο συμβούλιο (Βούλα)Το συμβούλιο αποτελούταν από 50 μέλη από κάθε ένα από 10 Φυλές, 500 μέλη στο σύνολο, και η διανομή μέσα σε κάθε μια από τις ομάδες αντιπροσώπευσε το μέγεθος του Δεμένα τουσ. Οι διαπραγματεύσεις στο συμβούλιο έγιναν ωσ Φυλές και όχι ωσ Δεμένα ως μέτρο για να συντονίσουν τα διαφορετικά ενδιαφέροντα. Στην αρχή, πολλοί στόχοι δεν εμπιστεύτηκαν στο συμβούλιο, αλλά αυτό άλλαξε κατά τη διάρκεια του 5$ου αιώνα. Αργότερα, το συμβούλιο ήταν αρμόδιο για τον οικονομικό έλεγχο και τη φύλαξη των επίσημων θέσεων. Επιπλέον, χωρίς τη θετική ψηφοφορία του συμβουλίου, η συνέλευση δεν θα μπορούσε να λάβει οποιαδήποτε απόφαση. Οποιοσδήποτε υποψήφιος που υποψιάστηκε του προγραμματισμού μιας τυραννίας ή της χρησιμοποίησης της πολιτικής για ένα κέρδος θα μπορούσε να είναι για 10 έτη μέσω ενός εξοστρακισμού εάν τουλάχιστον 200 των 500 μελών ψήφισαν ενάντια σε τον.

Το συμβούλιο αντιπροσώπευσε τους ανθρώπους, άλλα οι υψηλότερες θέσεις ήταν ακόμα υπό έλεγχο της πλούσιας κατηγορίας. Αυτό σημαίνει ακριβώς ότι οι πλούσιοι άνθρωποι θα μπορούσαν να εκλεχτούν για έναν από εννέα Άρχοντες. Ο πρώτος άρχοντας, μετά από το οποίο το επίσημο έτος ονομάστηκε, είχε τα δημόσια καθήκοντα.Ο Βασιλέως (Πρόεδρος) ήταν αρμόδιο για τα πολιτιστικά θέματα. Ο Πολέμαρχος (διοικητής) ήταν το αρμόδιο πρόσωπο για τη στρατιωτική ανώτατη εντολή. Έκτος από οι άλλο Άρχοντες, ο Θεσμοθετεί, ήταν δικαστές και φρόντισε τις εκτελεστικές λειτουργίες στην πόλη.

Και το Άρειο Πάγο δεν άλλαξε για το παρόν. Ήταν το ανώτερο δικαστήριο και έλεγξε όλες τις επίσημες θέσεις στην πόλη. Τα 200 – 300 μέλη ήταν προηγούμενο Άρχοντες και επιλέχτηκαν για τη ζωή. Στην αρχή, επίσης μόνο οι ευγενείς είχαν πρόσβαση σε αυτές τις θέσεις. Στην πραγματικότητα, η πόλη έμεινε για αρκετά έναν μακροχρόνιο χρόνο στα χέρια της αριστοκρατίας, αν και με τη συμφωνία των ανθρώπων.

Στο 506 π.χ., Αθήνα ίδρυσε την πρώτη αποικία του στα ξένα εδάφη όπως Λέμβος και Ίμβρος. Στα επόμενα έτη, το σύστημα του Κλερουχιού έγινε ένα από τα σημαντικότερα όργανα της δύναμης και οικονομικό πολιτικό της Αθήνας.