Ο Περσεύς είναι ένας από τους μεγάλους ήρωες της ελληνικής μυθολογίας, όπως ο Ηρακλή, ο Αργοναύτης Ιάσων ή ο βασιλιάς από την Αθήνα, ο Θέσεις. Όπως όλους αυτούς, και ο Περσεύς επιφορτίστηκε μία φορά με έναν σημαντικό στόχο

Ο θείος του Λυνκευς ήταν ο Ακρίσιος, ο βασιλιάς της Αργό, ο οποίος είχε την υποχρέωση από το μαντείο ότι θα σκοτωνόταν από το γιο της κόρη του, την Δαναέ. Για αυτόν τον λόγο, την έκλεισε σε έναν πύργο χαλκού, αν και άλλες εκδόσεις λένε ότι ήταν σε ένα υπόγειο διαμέρισμα – τίποτα συμπαθητικό ωμός. Οποιοσδήποτε, δεν είχε υπολογίσει στις ισχυρές φαντασίες του Δία, το οποίο βλέποντας την όμορφη της Δαναέ διάταξη θέσεων τόσο λυπημένη στον πύργο, μετέτρεψε ο ίδιος στην χρυσή βροχή και γονιμοποίησε την.

Και έτσι Περσεύς γεννήθηκε. Προειδοποιημένος από το χρησμό, ο βασιλιάς Ακρίσιος εγκατέλειψε και τους δύο σε ένα καλάθι στη θάλασσα και τους άφησε στη μοίρα τους. Αλλά δεν ήξερε ότι ο Δίας θα οδηγούσε τα γεγονότα και ότι θα έφθαναν στις ακτές του νησιού Σέριφος μετά από μερικές ημέρες. Εκεί βρήκαν τον ποιμένα Δίκτης, ο οποίος τους έφερε στον αδελφό του Πολύευκτες, ο βασιλιάς του νησιού. Ο βασιλιάς δεν ήταν καλό πρόσωπο, και έβαλε σύντομα το μάτι του στης Δαναέ, η οποία ήταν στην πραγματικότητα πόλη όμορφο. Εντούτοις, Περσεύς μεγάλωσε αρκετά γρήγορα και ήταν σε θέση να προστατεύσει τη μητέρα του.

Κατόπιν ο βασιλιάς αποφάσισε ότι πρέπει να δίωξη τον Περσεύς από το νησί. Για αυτόν το λόγο εφηύρε φόρο, το οποίο έπρεπε να πληρωθούν από όλους τους πολίτες από το νησί… υπό μορφή αλόγων. Ο Περσεύς και η Δαναέ δεν είχαν φυσικά κανένα άλογο, και ο βασιλιάς είπε ότι θα έπαιρνε κάτι άλλο άντ’ αυτό. Ο Περσεύς, που ήταν πολύ ευφυές αλλά και πολύ άδολο, του είπε ότι θα τον έφερνε οποιοδήποτε διέταξε. Δεν σκέφτηκε πόλη ο βασιλιά και είπε ότι θα θέλησε το δέρμα της Γοργόν Μέδουσα.

Ο Περσεύς δέχτηκε και έφυγε αμέσως να ελπίσει να αποκτηθεί η καθοδήγηση από ένα καλό πνεύμα. Και αναμφισβήτητα τον είχε. Η Αθηνά, που είχε μια αδυναμία για τους ευφυείς ήρωες, του έδωσε μια ασπίδα που λάμπει ως ένα καθρέφτη και του είπε ότι δεν πρέπει ποτέ να κοιτάζει ένας μεγάλος κίνδυνος στα μάτια. Μετά από, τον εξήγησε πώς να προχώρηση και εξαφανίστηκε.

Κατά τη διαδρομή στην Μέδουσα, ο Περσεύς συνάντησε τις τρεις Γραίες, οι οποίες έζησαν δίπλα σε μια λίμνη κάπου στην Αφρική. Οι Γραίες βρόμισαν τόσο πολύ ότι θα μπορούσατε να τους μυρίσετε από μακριά και είχαν μόνο ένα μάτι και ένα δόντι για τους τρεις. Έτσι έπρεπε να αναλάβουν εκ περιτροπής ποιεί βλέπει και ποιεί τρώει. Ο Περσεύς τις πρόσφερε κάποια τρόφιμα που θα μπορούσαν να φαγωθούν χωρίς το δόντι τους και προκειμένου να υπάρξουν και τα δύο χέρια ελεύθερα να φάνε, του έδωσαν το μόνο μάτι τους και το μόνο δόντι τους. Με αυτό το τρόπο ο ήρωας κατόρθωσε να τους έχει στη δύναμή του και δεν είχαν καμία επιλογή εκτός να τον πούνε το σωστό δρόμο προς στις Γοργόν. Πριν έφευγε, έριξε το μάτι στο ύδωρ, αναγκάζοντας να καθαρίζονται. Οι νύμφες που ζήσανε δίπλα στις Γραίες ήταν τόσο ευτυχείς για αυτό που τον έδωσαν τρία παρουσιάζει για το ταξίδι του: ένα μαγικό καπέλο που κατέστησε τον κομιστή αόρατο, ένα φτερωτό ζευγάρι των παπουτσιών, και μια μεγάλη σέλα-τσάντα. Και έτσι έφυγε ο Περσεύς. Κάπου στον αέρα συνάντησε τον Ερμή, ο αγγελιοφόρος των Θεών, οι οποίοι, ενήμερων για την αποστολή του, και τον έδωσε ένα ξίφος.

Τελικά βρήκε τα τρία Γοργόν. Αυτά ήταν εκπληκτικά όμορφα πλάσματα μια φορά κι έναν καιρό, αλλά Μέδουσα μιας ημέρας υποστήριξε ότι ήταν ομορφότερη από την Αθηνά. Εκείνοι που γνωρίζουν τη θεά, ξέρουν ότι αυτό είναι ένα πολύ λεπτό θέμα για την… Όταν γνώρισε η Αθηνά, τσαντίστηκε τόσο πολλή που μετέτρεψε τους τρεις. Οι τρίχες τους έμοιασαν με τα φίδια, το κουλό της σαν των αλόγων κουλό, και οι οργανισμοί και τα πρόσωπά τους ήταν όλοι φουσκωμένοι.

Ο Περσεύς ήταν υποτιθέμενο για να πάρει τον προϊστάμενο Μέδουσα. Όταν έφθασε κοιμηθήκανε όλοι, έτσι δεν είχε κανένα πρόβλημα για να πάρει το ξίφος και να ξεκόψει το κεφάλι της. Ευτυχώς, θυμήθηκε τις συμβουλές Αθηνάς και κοίταξε στην ασπίδα όταν ξέκοβε το κεφάλι της, δεδομένου ότι λέγεται ότι εκείνα που κοιτάζουν τη Μέδουσα στα μάτια μετατρέπονται αμέσως σε πέτρα. Όταν είχε το κεφάλι, το έβαλε στην αυτή τη τσάντα που τον έχουν δώσει οι νύμφες. Από την προϊστάμενη Μέδουσα βγήκαν δύο πλάσματα. Ο πρώτος ήταν ο Χρυσαωρ, το οποίο σημαίνει τον κόκκινο χρυσό χάλυβα. Ο δεύτερος ήταν ο Πέγασους, το φτερωτό άλογο. Στο μεταξύ είχε τελειώσει σχεδόν την εργασία του, αλλά ξαφνικά σε εκείνη την στιγμή ξύπνησαν τα δύο Γοργόν και άρχισαν να τον κυνηγούν. Έβαλε έπειτα στο μαγικό καπέλο του και τα φτερωτά παπούτσια του, και εξαφανίστηκε.