Αποίκιση
Αρκετά γρήγορα όλες οι καλύτερες σιτάρι-αυξανόμενες περιοχές ήταν κατειλημμένες και τα κτήματα χώρισαν άδικο. Πιο πολύ έγινε ευγένειες ιδιοκτησία και εκτός από την έλλειψη διαστήματος οδήγησε στεναχώρια. Η αρχή της αρχαΐζουσας περιόδου χαρακτηρίζεται της αποδημίας. Έτσι η πρώτη ελληνική αποίκιση ιδρύθηκε στο δυτικό κόσμο. Μια από τις πρώτες πόλεις ήταν Κούμαε στον κόλπο του Νεάπελ, που ιδρύθηκε από Κύμες και τις κιμωλίες.
Σύντομα αρκετοί άλλη καθιέρωση της νέας αποίκισης ήρθαν μετά από τον. Το Χάλκης ίδρυσε κοντά σε Ταορμινα ένα νέο Νάξος, Ρέγιουμ σε Καλαβρία, σήμερα Ρεγγιο και Μεσσήνη. Κόρινθος ίδρυσε Συριακούς και Κέρκυρα. Οι Αχαιέ του βόρειου Πελοπόννησος κατέλαβε το έδαφος σε Σύβαρης, Κρότων και Μεταπώντ στη νότια Ιταλία. Επίσης Σπάρτα ίδρυσε Τάρεντ στη νότια Ιταλία και τους κατοίκους της Ρόδου και η Κρήτη εγκατέστησε κάτω στη νότια ακτή σισιλιάνου.Περίπου 630 π.χ. οι περαιτέρω αποικίες του ιόνιου από Φώκαια (δευτερεύουσα Ασία), στην πολύ δύση. Νίσσα, η Αντίμπες, το Μονακό και η Μασσαλία επιστρέφουν στην ιόνια τακτοποίηση. Η νότια Ιταλία έγινε κάτι σαν ένα μέρος της Ελλάδας.
Μέσω της αποίκισης, οι πρόσφατα καθιερωμένες πόλεις ανέλαβαν τις λατρείες, το τελωνείο και μερικές φορές ακόμη και το σύνταγμα της πόλης μητέρων τους. Η πόλη μητέρων παρείχε συνήθως τον ηγέτη και τα σκάφη για την αποστολή. Ο ηγέτης έγινε συχνά αργότερα ο κυβερνήτης ή ακόμα και ο βασιλιάς της πόλης.Ήταν δυνατό στις καθιερωμένες νέες αποικίες παντού, πού δεν ήταν καμία αντίσταση, και οι άνθρωποι θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν ενίσχυσαν την πόλη τους και το κοινωνικό σύστημα, χωρίς υπεράσπιση του εδάφους τους ενάντια στους εχθρούς. Με αυτό μπορείτε να εξηγήσετε ότι αρχίστε της αποίκισης στο Βορρά του αιγαίου, λόγω των ισχυρότερων εχθρών, άρχισε αργότερα.
Πιθανώς Μίλετος εισάγει την αποίκιση στο Βορρά. Ίδρυσε Ίστρος, Ολβία, Απολλωνία, Οδησσός και Τομής. Λέγεται ότι ίδρυσαν επίσης περισσότερες από 70 πόλεις στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας. Οι κάτοικοι Μέγαρα τους ένωσαν και Ηράκλειων, Καλλάτις και Χερσόνησος.Επίσης περίπου 630 π.χ. ήρθαν επάνω στη δωρική τακτοποίηση σε Κίρενε, Λίβυα.