Μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένας βασιλιάς, Αίσων. Τον έδιωξε ο αδελφός του ο Παλιάς και πήρε τη δύναμη στην Θεσσαλία. Ο Αίσων λιπών πέθανε μακριά από τη χώρα του, αλλά είχε έναν γιο, που όπως πολλούς άλλους ήρωες, παρουσιάστηκε από το κένταυρος τον Χείρον. Αυτό το αγόρι ήταν Ιάσων, και όταν ήταν αρκετά παλαιός έφυγε στην Θεσσαλία για να απαιτηθεί ο νόμιμος θρόνος του.

Αλλά Παλιάς ήταν ευφυής βασιλιάς και δέχτηκε την αξίωση υπό μόνο έναν όρο. Ο Ιάσων πρέπει να του φέρει το χρυσό δέρας του βασιλιά Αίτιες από την Κολχίς, επειδή ήταν πάρα πολύ παλαιός για να το κάνει μόνος του. Φυσικά, τι ανέμενε το θάνατος του Ιάσων, αλλά το αγόρι ήταν πάρα πολύ αφελές και συμφώνησε.

Το χρυσό δέρας

Το χρυσό δέρας βγαίνει από έναν από τους κριούς του Ερμή. Ο δέρας του ήτανε χρυσό και θα μπορούσε να πετάξει. Μια φορά, υπήρχε ένας βασιλιάς στην Βοιωτία που ατίμασε τη σύζυγό του Νεφέλαι με το πάντρεμα μιας άλλης γυναίκας. Αυτό την έβλαψε και τα παιδιά της πάρα πολύ, έτσι Νεφέλαι αποφάσισε να στείλει μακριά τα παιδιά, τον Φρίξος και την Έλλη. Κατόπιν πήρε αυτόν τον κριό από τον Ερμή, και ζήτησε τον κριό για να τους πάρει μακριά, στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας. Εντούτοις, στον τρόπο που η Έλλη άρχισε να διστάζει, να καταρρίπτει κάτω στη θάλασσα και πέθανε – δίνοντας με αυτό το όνομα στο Εύξεινος Πότος. Ο αδελφός της, ο Φρίξος έφθασε χρηματοκιβώτιο στο έδαφος Κολχίς, στη δυτική ακτή της Μαύρης Θάλασσας. Εκεί ο βασιλιάς Αίτιες τον έλαβε ευγενικά και το αγόρι κατέληξε μιας από τις κόρες του. Ο Φρίξος θυσίασε τον κριό στην τιμή στο Δίας και κρεμόταν το δέρας να καρφωθεί σε ένα δέντρο. Το χρυσό δέρας επειδή στο δέντρο και φρουρείται από έναν δράκο. Ο βασιλιάς τον προβλέπανε ότι θα ζούσε εφ’ όσον έμεινε αυτό το δέρας στη δύναμή του.